Pokrzywa korzeń

Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica L. należy do rodziny pokrzywowatych Urticaceae, występuje powszechnie w całym kraju. Lecznicza jest cała roślina – surowiec stanowią: liść, ziele i korzeń pokrzywy – Urticae folium/herba/radix. Skład i działanie korzenia różni się od liścia i ziela.
Liść i ziele pokrzywy bogate są w składniki mineralne – głównie krzemionkę, wapń, żelazo, flawonoidy, kwasy organiczne (m.in. mrówkowy, octowy) i dużo witamin (A,B2, B5, C, E i K). Surowce mają tradycyjne zastosowanie jako środek moczopędny w stanach zapalnych dróg moczowych, w chorobach skóry i reumatycznych (np. dnie moczanowej) oraz w kamicy nerkowej. Świeże, młode liście pokrzywy poleca się w stanach wyczerpania i lekkiej anemii.
W kosmetyce ziele i liść pokrzywy stosuje się do wzmocnienia włosów zniszczonych i przetłuszczających się oraz do przemywania cery trądzikowej.
Korzeń pokrzywy zawiera lektyny, fitosterole, garbniki, polisacharydy, kumaryny. Jest stosowany jako tradycyjny lek przy łagodnym przeroście gruczołu krokowego, czyli prostaty.